เมื่อเมืองที่เคยถูกมองว่าเป็นเจ้าแห่งการก๊อปปี้อย่าง ‘เสินเจิ้น’ ได้ก้าวขึ้นมาสู่การเป็นเมืองแห่งนวัตกรรมจนถูกขนานนามว่าเป็นซิลิคอนแวลลีย์แห่งใหม่ของโลกด้วยแนวคิด ‘เลียนเพื่อรู้’ ทำไมหอไอเฟลจากฝรั่งเศสจึงถูกยกมาตั้งไว้ที่เมืองจีน และทำไมกระเป๋าโบ๊เบ๊ของไทยถูกแบรนด์ชื่อดังนำไปเป็นแรงบันดาลใจจนได้ออกไปโลดแล่นบนรันเวย์ระดับโลก ในเมื่อวัฒนธรรม คือ ต้นทุนทางความคิดที่เคลื่อนย้ายได้ กระบวนการก๊อปปี้จึงเป็น ‘จุดเริ่มต้น’ ของการเรียนรู้เพื่อนำไปปรับใช้และต่อยอดสู่การสร้างสรรค์สิ่งใหม่แบบไม่รู้จบ
MARC Information